برفک دهان

آبان ۱۴, ۱۳۹۷

نویسنده: دکتر محمد امین دین پرور بدون دیدگاه

خلاصه :

برفک دهان یک عفونت قارچی (کاندیدا آلبیکنس) در غشاء مخاطی دهان است. به عبارت دیگر، برفک دهان، نوعی عفونت سطحی است که بخش‌های کناری و گوشه‌های دهان را مبتلا می‌کند. دیگر نقاط در معرض خطر ابتلا به برفک عبارتند از داخل گونه‌ها، زبان، کام و حلق. همچنین، با از بین رفتن باکتری‌های مفید موجود در دهان، قارچ‌های کاندیدای موجود در دهان، رشد بیش از حد پیدا می کنند و به صورت برفک در دهان دیده می شوند.

برفک دهان

علل‌ بروز برفک دهان

قارچی‌ به‌ نام‌ کاندیدا آلبیکنس‌
درمان‌ با آنتی‌بیوتیک‌ها که ممکن‌ است‌، تعادل‌ طبیعی‌ ارگانیسم‌ها را در دهان‌ برهم‌ زند و باعث‌ ایجاد برفک‌ گردد.
زایمان‌ مادر (نوزادان‌ ممکن‌ است‌ عفونت‌ را در حین‌ عبور از مجرای‌ زایمان‌ کسب‌ کنند به‌ خصوص‌ اگر مادر دچار عفونت‌ مهبل‌ با یک‌ مخمر باشد. برفک‌ ظرف‌ چند ساعت‌ تا ۷ روز پس‌ از تولد ظاهر می‌شود)
سالخوردگی‌، افراد مسن‌تر به‌ خاطر مقاومت‌ طبیعی‌ کمتر، بیشتر دچار برفک‌ می‌گردند.

عوامل افزایش خطر بروز بیماری برفک دهان

تغذیه‌ نامناسب‌
بیماری‌ که‌ باعث‌ کاهش‌ مقاومت‌ شده‌ باشد.
ایدز (برفک‌ در بزرگسالان‌، جزئی‌ از معیارهای‌ تشخیصی‌ ایدز به‌ شمار می‌رود)
التهاب‌ ناشی‌ از دندانهای‌ مصنوعی‌
مصرف‌ مزمن‌ استروییدها (خوراکی‌ یا استنشاقی‌)
برخی مواقع می‌تواند به‌ مهبل‌، پوست‌، حنجره‌، لوله‌ گوارش‌ یا دستگاه‌ تنفسی نیز‌ گسترش‌ یابد.
نوزادان
بزرگسالان مبتلا به دیابت و یا سایر اختلالات در سوخت و ساز بدن
افراد مبتلا به خشکی دهان مربوط به عوارض برخی از داروها
افراد تحت درمان با آنتی بیوتیک ها و یا شیمی درمانی
مصرف کنندگان مواد مخدر

پیشگیری‌ از بروز بیماری برفک دهان

رعایت بهداشت دهان و دندان
اجتناب‌ از آنتی‌بیوتیک‌های‌ غیرضروری‌

بازدیدها: 72

برچسب ها: مقالات آموزشی

دکتر محمد امین دین پرور مشاهده همه مطالب

کلینیک دکتر محمد امین دین پرور کلینیک ما ، یک کلینیک دندانپزشکی مدرن ، با بهره مندی از روشهای تشخیص پیشرفته و درمان اختلالات دندان پزشکی است. ما تمام سعی و تلاش خود را در جهت ارائه بهترین خدمات بکار خواهیم گرفت تا بتوانیم رضایت و اعتماد شما را جلب کنیم .

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

سئوالات متداول : ایمپلنت دندان را بهتر بشناسیم

آیا ایمپلنت های دندانی یک درمان جایگزین است؟

ایمپلنت های دندانی به عنوان یک درمان جایگزین برای پروتز های بریج بوده که دندانها تراشیده می شوند . هدف اصلی آن است که در آینده هیچ دندانی به خاطر پایه بریج قرار گرفتن تراشیده نشود و از بین نرود. در حقیقت ایمپلنت دندان نوعی دندان مصنوعی است . ایمپلنت برای حمایت از بازیابی دندان یا دندان های از دست رفته استفاده می شود . ایمپلنت می تواند به توقف یا جلوگیری از بین رفتن استخوان فک نیز کمک کند. به طور کلی هر بیماری که شرایط کشیدن دندان را داشته باشد میتواند کاندید مناسبی برای کاشت ایمپلنت باشد. جراحی ایمپلنت در آن از اعضای مصنوعی برای بازیابی سلامتی بیمار استفاده می شود. با این وجود این عمل شکلی از جراحی زیبایی دندان نیز بشمار می رود. مشکلات مربوط به جویدن غذا در نتیجه دندان های از دست رفته می تواند تاثیر نامطلوبی بر عادت های غذا خوردن ایجاد کند. و از طرفی مشکلات سلامتی مانند سوء تغذیه برای انسان ایجاد کند. با جایگزین نمودن ایمپلنت می توان قدرت و ثبات لازم را در دندان ها برای خوردن تمام غذاهای مورد علاقه شما ایجاد نمود . ایمپلنت های دندان می توانند وضعیت استخوان فک را شبیه سازی کرده و حفظ کند، جلوی از بین رفتن استخوان فک را گرفته و به حفظ ویژگی های صورت انسان کمک کند.

از دست دادن دندان در افراد مختلف چه دلایلی دارد؟

از دست دادن دندان در افراد مختلف به دلایل زیر اتفاق می افتد: 1. مشکلات مادرزادی 2. بیماری لثه : پریودنتیت 3. موفقیت آمیز نبودن عصب کشی دندان 4. فرسایش بیش از حد دندان ها 5. پوسیدگی دندان 6. وارد شدن آسیب به دهان و دندان

چه انتخاب هایی وجود دارد ؟

1.ابزارهای متحرک دندان 2. پل های ثابت دندان 3.ایمپلنت دندان

سن مناسب برای ایمپلنت کردن ؟

باید تا سن ۱۸ سالگی صبر کرد تا اسکلت صورت شکل کامل خود را پیدا کند در غیر این صورت ممکن است در آینده به خاطر رشد فک و صورت ایمپلنت دندانی کوتاه تر به نظر برسد. در بعضی موارد مثلا اگر چند ایمپلنت دندانی در یک ناحیه کاشته شده باشد و پروتزی به شکل بریج روی ایمپلنت ها نصب شده باشد مقاومت بریج مانع از رشد اسکلتال در آن ناحیه میشود و بنابر این بیمار دچار دفرمتی صورت میشود ولی پس از سن ۱۸ سالگی هیچ محدودیتی وجود ندارد و تا هر سنی میتوان ایمپلنت دندانی انجام داد. در سنین پایین تر برای تک دندان میشود ایمپلنت دندانی انجام داد ولی باید پروتز ایمپلنت دندانی بعد از ۱۸ سالگی تعویض شود تا اندازه آن با دندان های مجاور تناسب داشته باشد. در صورتی که ایمپلنتها با طرحها و قطرها و زوایای مختلف از هم کاشته شوند ، بهتر است که با روکش آنی به یکدیگر متصل شوند و به صورت گروهی روکش شوند تا اینکه تک تک و به طور مجزا روکش شوند به این دلیل که میتوانند در تحمل فشارهای جویدن به کمک هم بیایند.

بهترین تصمیم چیست ؟

تصمیم گیری درباره این که کدام انتخاب برای بیمار مناسب است بستگی به عوامل متعدد دارد. شامل : موقعیت دندان یا دندان های از دست رفته مقدار و کیفیت استخوان فک اولویت ها و ترجیح بیمار سلامت بیمار جراح دندان پزشک ناحیه مورد نظر را برای استفاده از ایمپلنت دندان را معاینه می کند. مناسب بودن شرایط بیمار برای استفاده از ایمپلنت بسیار مهم است. امکان جایگزینی دندان های از بین رفته بدون تاثیرگذاری یا تغییر در دندان های مجاور وجود دارد. ایمپلنت های دندانی در داخل ساختار استخوانی قرار می گیرند. این ریشه ها بسیار با ثبات هستند و می توانند ظاهر و حس دندان های طبیعی را برای بیمار ایجاد کنند.

انواع روش های ایمپلنت دندان چیست؟

روش اندوستئال روش ساب پریوستئال روش اندوستئال اشاره به یک روش ایمپلنت دارد که در استخوان انجام می شود . روش ساب پریوستئال یک ایمپلنت است که بالای استخوان فک زیر بافت لثه قرار می گیرد. روش ساب پریوستئال به دلیل ضعیف بودن نتایج بلند امروزه دیگر بکار نمی رود. ایمپلنت های دندان را به دلیل ثبات و پایداری، می توان برای حمایت از لوازم دندان متحرک بکار برد. و نیز برای ایجاد ایمنی و راحتی بیشتر هنگام استفاده از سایر لوازم دندان پزشکی آنرا بکار برد. برای جراحی های ارتودنسی، از ایمپلنت های مینی دندان می توان به عنوان تکیه گاه موقتی ابزارهای دندان پزشکی استفاده کرد. ایمپلنت ها پس از رفع نیاز به آنها در عملیات ارتودنسی از دهان بیمار خارج می گردد.

چند نوع جایگزینی وجود دارد ؟

سه نوع : 1.جایگزینی یک دندان 2. جایگزینی چند دندان بطور ثابت 3. جایگزینی دندان با استفاده از ایمپلنت متحرک

منظور از جایگزینی یک دندان چیست؟

بلافاصله (در زمانی که ایمپلنت دندان در دهان کار گذاشته می شود) یا پس از یک دوره درمان، یک پایه به ایمپلنت متصل می شود. این پایه ابزاری است که برای اتصال یا وصل کردن ایمپلنت به یک قالب دندانی به نام عاج مورد استفاده قرار می گیرد و عاج دندان بخشی است که در دهان بیمار قابل مشاهده خواهد بود. این عاج با استفاده از مواد مصنوعی در آزمایشگاه دندان ساخته می شود و طراحی آن به صورتی است که با دندان های فعلی و طبیعی شما همخوانی و مطابقت دارد. عاج مصنوعی تهیه شده در ادامه با استفاده از سیمان مخصوص دندان پزشکی یا پیچ به پایه متصل می شود و به این ترتیب عاج در محل خود محکم خواهد شد. هنگامی که عاج دندان در محل خود قرار گیرد، لازم است که از سایر دندان های طبیعی شما غیر قابل تشخیص باشد.

منظور از جایگزینی چند دندان بطور ثابت چیست؟

مشابه حالتی که یک دندان در دهان جایگزین می شود، می توان از پایه ها یا چارچوب موقت بر روی چند ایمپلنت دندان تا زمانی استفاده کرد که دوره درمان کامل شود. پس از درمان، پایه های دائمی به ایمپلنت ها متصل می شود. این پایه ها می توانند عاج های مصنوعی ساخته شده یا ساختار پل مانند که آزمایشگاه دندان مطابق وضعیت فعلی دندان های شما ساخته است را به ایمپلنت ها متصل کنند. در مرحله نهایی، پل ساخته شده برای جایگزینی چند دندان با استفاده از سیمان مخصوص یا پیچ به پایه ها متصل می شود. در این حالت کاشت دندان به صورتی انجام می شود که آسیبی به دندان های مجاور آن ایجاد نشود و فرآیند از بین رفتن استخوان متوقف شود.

منظور از جایگزینی دندان با استفاده از ایمپلنت متحرک چیست؟

اگر تمام دندان های پایین شما از بین رفته باشد، با توجه به طراحی ساختار کاشت دندان ایمپلنت متحرک، ممکن است از دو تا شش ایمپلنت برای حمایت از دندان مصنوعی پایین دهان استفاده شود. اگر تمام دندان های بالا از بین رفته باشند، حداقل چهار ایمپلنت را می توان برای حمایت از دندان های مصنوعی بالای دهان مورد استفاده قرار داد. دندان های مصنوعی متحرک اغلب برای جایگزینی بخش وسیع دندان، استخوان و بافت لثه از بین رفته استفاده می شوند و به همین خاطر می توانند از ساختار استخوانی صورت، لب ها و گونه نیز حمایت کنند. یک دندان مصنوعی جدید می تواند بر روی ایمپلنت ها یا یک ساختار مصنوعی ساخته شده سوار شود و در این حالت می توان از یک میله طراحی شده برای ایجاد نیرومندی و حمایت بیشتر از تجدید ساختار انجام شده استفاده کرد. ساختار طراحی شده در این حالت اغلب بستگی به تراکم استخوانی بیمار و تعداد ایمپلنت های استفاده شده دارد. همچنین دندان پزشک درباره این موضوع در طول جلسه مشاوره با شما صحبت خواهد کرد. مزیت اصلی دندان مصنوعی متحرک ساده بودن تمیز کردن ایمپلنت های دندان است.

مزایای ایمپلنت دندان چیست؟

ایمپلنت دندان مزایای زیادی نسبت به روش های دیگر کاشت دندان دارد از جمله شباهت زیاد به دندان های طبیعی، راحتی (نگران صدای کلیک که در دندان های مصنوعی وجود دارد، نیستید)، راحتی در غذا خوردن. همچنین به دلیل شباهت زیاد ایمپلنت به دندان طبیعی اطرافیان شما متوجه این موضوع که شما دندان های خود را از دست داده اید نمی شوند و چون این روش کاشت دندان روی صحبت کردن شما تاثیر نمی گذارد و مانند دندان های مصنوعی باعث نگرانی در مورد این موضوع نمی شود.

تفاوت دندان اصلی با ایمپلنت در چیست؟

مهمترین تفاوت در بین دندان های طبیعی و ایمپلنت های دندان در نحوه اتصال آنها به استخوان زیر دندان، عکس العمل آنها به بیماری های دندان، وضعیت نگهداری و نیز ترمیم این ساختارها است. دندان ها به استخوان اطراف آنها با استفاده از یک بافت نگهدارنده متصل هستند که از فیبر کلاژن ساخته شده و از یک طرف به دندان و از طرف دیگر به استخوان متصل است. این موضوع در حالی است که ایمپلنت های دندان مستقیماً در داخل استخوان قرار دارند. همانطور که در بالا توضیح داده شد، بافت لثه نیز به ریشه دندان با فیبر کلاژن متصل است. به هر حال، بافت لثه فقط می تواند به سطح ایمپلنت های دهان چسبانده شود.

آیا ایمپلنت های فلزی دچار پوسیدگی میشوند؟

دندان های طبیعی مستعد ابتلا به پوسیدگی و نیز استفاده از روش درمانی عصب کشی در مواقع مورد نیاز هستند. این موضوع در حالی است که ایمپلنت دندان فلزی هستند و به همین دلیل دچار پوسیدگی نمی شوند و نیازی به عصب کشی آنها وجود ندارد. علاوه بر این دندان های طبیعی مستعد ابتلا به بیماری لثه (پریودنتال) هستند، در حالی که ایمپلنت های دندان می توانند به مشکل پری ایمپلنتیتیس دچار شوند که در آن واکنش التهابی سلول های زنده بافت اطراف ایمپلنت می تواند باعث عقب رفتن استخوانی شود که ایمپلنت در آن قرار گرفته است.

1. جراحی کاشت دندان چکونه خواهد بود؟

جراحی کاشت دندان با ایمپلنت معمولاً با استفاده از مواد بی حسی موضعی انجام می شود و به همین خاطر بیمار نباید هیچ دردی در زمان عمل جراحی احساس کند. پس از اینکه تاثیر داروی بی حسی از بین رفت، ناراحتی های پس از عمل جراحی می تواند برای افراد مختلف متفاوت باشد. به هر حال، معمولاً اکثر افراد احساسی شبیه به حالتی دارند که عمل جراحی کشیدن دندان را انجام داده باشند. برای کنترل این ناراحتی می توان از داروهای مسکن موجود در بازار همچون ایبوپروفن یا استامینوفن استفاده کرد.

2. جراحی کاشت دندان چکونه خواهد بود؟

در طول مرحله برنامه ریزی، جراح دندان پزشک وضعیت دهان شما را برای کاشت دندان با ایمپلنت به صورت چشمی معاینه می کند و علاوه بر این برای بررسی دقیق تر از عکس های دندان پزشکی (رادیولوژی و سی تی اسکن) استفاده می کند. هنگامی که مشخص شد امکان استفاده از ایمپلنت دندان در محل مورد نظر وجود دارد، با بیمار برای انجام عمل جراحی مورد نیاز برای کار گذاشتن ایمپلنت قرار گذاشته می شود. در جلسه کاشت دندان با ایمپلنت، معمولاً با داروی بی حسی موضعی محل عمل جراحی در دهان بیمار بی حس می شود. با استفاده از مته مخصوص و ابزارهای لازم، ایمپلنت دندان (پست تیتانیوم) در استخوان کار گذاشته می شود. سپس لثه بخیه زده شده و فرآیند بهبود شروع خواهد شد. زمان بهبود بستگی زیاد به کیفیت استخوان بیمار دارد. مدت زمان بهبود معمولاً بین ۲ تا ۶ ماه است. در طول این دوره، اتصال استخوان به ایمپلنت می بایست انجام شود. در این دوره باید نسبت به اجتناب از وارد کردن فشار یا استرس بر ایمپلنت دندان دقت کافی وجود داشته باشد.

3. جراحی کاشت دندان چکونه خواهد بود؟

پس از سپری شدن دوره درمان مورد نیاز، ایمپلنت دندان بررسی می شود تا موفقیت آمیز بودن اتصال استخوان به ایمپلنت تایید شود. هنگامی که این موضوع تایید شد، یک بخش مصنوعی با استفاده از پیچ به ایمپلنت دندان متصل می شود. به این بخش در اصطلاح «پایه» گفته می شود. در ادامه از این پایه برای جایگزین کردن دندان یا «عاج» استفاده خواهد شد. سپس دندان پزشک یک قالب از این پایه در دهان تهیه می کند و عاج ایمپلنت دندان را بر اساس این قالب به آزمایشگاه سفارش می دهد. عاج دندان را می توان با استفاده از سیمان مخصوص یا پیچ به پایه ایمپلنت دندان متصل کرد. لازم است توجه شود که عمل های جراحی اضافی ممکن است قبل از جایگذاری یک ایمپلنت دندان در دهان مورد نیاز باشد. همچنین از پیوند استخوان ممکن است در شرایطی استفاده شود که کیفیت استخوان بیمار در حد مطلوب نباشد. در حالتی که یک ایمپلنت در فک بالا در قسمت عقب دهان جایگذاری می شود، مقدار استخوان موجود در این قسمت ممکن است به خاطر وجود سینوس آرواره ای دارای محدودیت باشد. به همین خاطر ممکن است نیاز به عمل جراحی «بالا بردن سینوس» یا «لیفت سینوس» برای بالا بردن سطح سینوس و پیوند استخوان بیشتر به سینوس ها وجود داشته باشد. با انجام این کار استخوان بیشتری برای حمایت از ایمپلنت دندان باقی خواهد ماند. علاوه بر این ممکن است از عمل جراحی «اصلاح برآمدگی» در در موقعیت هایی استفاده شود که استخوان کافی وجود نداشته باشد. در این حالت «برآمدگی» اشاره به محل هایی از استخوان فک دارد که در آن دندان وجود ندارد. در نتیجه می توان از جایگزین استخوان یا دندان برای بزرگ کردن برآمدگی جهت دستیابی به استخوان کافی برای جایگذاری کاشت دندان با ایمپلنت استفاده کرد.

مراقبت های بعد از عمل ایمپلنت چگونه است؟

به هر حال انجام کاشت دندان یا ایمپلنت دندان ریسک و خطر بروز عفونت را دارد . این عفونت اشاره به التهاب استخوان نگهدارنده کاشت ایمپلنت در محل خود دارد. عفونت می تواند باعث از بین رفتن ایمپلنت در صورت درمان نشدن آن شود. پس از کاشت دندان، لازم است مراقبت های منظم در خانه و در مطب دندان پزشک برای جلوگیری از ایجاد عفونت در محل کاشت ایمپلنت انجام شود. مراقبت های لازم در خانه شامل مسواک زدن منظم و استفاده از نخ دندان برای خارج کردن مواد غذایی و پلاک ها از محل ایمپلنت دندان است. در مطب دندان پزشک، ابزارهای خاص وجود دارد که از آنها برای تمیز کردن ایمپلنت ها و بر داشتن جرم های قوی تر ایجاد شده بر روی ایمپلنت دندان استفاده می شود.

عوارض بعد از کاشت دندان چیست؟

مشابه همه انواع عمل های جراحی، در عمل کاشت دندان با ایمپلنت نیز همیشه مقداری خطر و عوارض بالقوه برای بیمار یا در ارتباط با موفقیت آمیز بودن ایمپلنت دندان وجود دارد. برنامه ریزی دقیق برای اطمینان از سطح سلامت مطلوب برای انجام این عمل جراحی و گذراندن دوره بهبود در دستیابی به نتایج مطلوب در این حالت از اهمیت خاص برخوردار است. مشابه سایر انواع عمل های جراحی در دهان، مشکلات خون ریزی، عفونت، واکنش آلرژیک، شرایط درمانی فعلی، و داروهای مصرفی بیمار باید قبل از انجام عمل جراحی به دقت مورد بررسی قرار گیرد. خوشبختانه، نسبت موفقیت در این عمل جراحی بسیار بالا است و عدم موفقیت معمولاً زمانی مشاهده می شود که یک اتفاق غیر منتظره مثل عفونت، شکستگی ایمپلنت دندان، وارد کردن فشار زیاد به ایمپلنت، وارد شدن آسیب به ناحیه اطراف ایمپلنت (اعصاب، رگ های خونی، دندان ها)، جایگذاری ضعیف ایمپلنت دندان، یا حجم کم و کیفیت پایین استخوان بیمار مشاهده شود. دوباره باید توجه کرد که انتخاب یک جراح متخصص و با تجربه می تواند به جلوگیری از ایجاد این مشکلات کمک فراوان کند. در برخی موارد، ممکن است از عمل جراحی ترمیمی برای جایگزینی ایمپلنت دندان غیر موفقیت آمیز پس از گذراندن دوره بهبود لازم استفاده شود.